از آنجا که در برخوردهایش مانع نمى‌گذاشت همه جور افراد به نزدش مى‌آمدند. متأسفانه روزى یک روحانى در حضور استاد حرف‌هایى علیه نظام زد.
شیخ بدون فوت وقت به او گفت: این‌ها که تو مى‌گویى آیا بدتر از فلانى و فلانى هسـتند؟
امّا سیره على امیرمؤمنان نشان داد باید کمک کرد و بار برداشت و در یک تقسیم زیبا فرمود:
با افرادى که برخورد مى‌کنیم از سه حال خارج نیستند :
الف) اگر خوب هستند، باید جهت داده شوند؛
ب) اگر بى‌تفاوت‌اند باید شخصیت داده شوند و بیدار شوند که بى‌تفاوتى چاره کار نیست. زیرا اگر سیل آمد، شاه گدا نمى‌شناسد و همه را مى‌برد. دشمن اگر قدرت یابد به هیچ کس رحم نخواهد کرد.
ج) شکل سوم فاسدها هستند که باید شـناسایى، محاصره و کنترل شوند و از تولید و تکثیرشان را مانع شویم.
