پذیرایى‌اش اصول خود را همیشه همراه داشت :
1 ـ از امکاناتى که داشت مى‌آورد و به تکلف نمى‌افتاد. گاه دیده مى‌شد کسى مى‌خواهد برود و امکانى وجود ندارد، اما ایشان یک حبه قند بر مى‌داشت و به اصرار به او مى‌خوراند.
2 ـ به اصل «لن تنالوا البر حتى تنفقوا مما تحبّون» همیشه عمل مى‌کرد و از خوب‌هاى امکاناتش مى‌بخشید.
3 ـ هیچ‌گاه منتى نمى‌گذاشت.
4ـ بچه‌هاى کم رو و ضعیف را زیر نظر داشت و از رودارها مى‌گرفت و به آن‌ها که حیایى داشتند مى‌رساند.
5 ـ به اصل اطعام عجیب معتقد بود. که در روایات هست. «ثلاثه من المنجیات: اطعام الطعام و افشاء السلام و الصلوه فى اللیل و الناس نیام »؛ سه چیز نجات دهنده است: غذا دادن، سلام به بزرگ و کوچک نمودن و نماز شب، در حالى که مردم خواب هستند.
